Το Βιολοντσέλο ή αλλιώς Τσέλο, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι. Έχει τέσσερις χορδές (από τη χαμηλότερη: ντο, σολ, ρε, λα), όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας.
Το βιολοντσέλο είναι στην πραγματικότητα ένα μεγάλο βιολί, που λόγω του μεγέθους του είναι αδύνατο να τοποθετηθεί κάτω από το σαγόνι του μουσικού, όπως το βιολί ή η βιόλα, αλλά είναι και πολύ μικρό για να παιχτεί σε όρθια θέση, όπως το κοντραμπάσο.
Το βιολοντσέλο παράγει ένα ωραίο, εκφραστικό, πλούσιο και τραγουδιστό ήχο, που σε σχέση με τα άλλα έγχορδα βρίσκεται πιο κοντά στην ανθρώπινη φωνή.
Όταν οι συνθέτες ανακάλυψαν την ομορφιά του ήχου του, το βιολοντσέλο άρχισε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, μέσα από τη φόρμα της σονάτας και του κοντσέρτου. Αυτό συνέβη στην εποχή του ύστερου μπαρόκ, με προεξάρχοντα τον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, που έγραψε το πρώτο μεγάλο έργο για το βιολοντσέλο, τις περίφημες «Έξι σουίτες για τσέλο».
Η καλύτερη ηλικία και η μικρότερη που μπορεί κάποιος να ξεκινήσει είναι έξι ετών.